Pierwszy kościół ufundował zapewne w XIII bp Iwo Odrowąż, na ziemiach
należących do biskupów krakowskich. Wg Jana Długosza była ona wzniesiona
ok. 1218-1229, jest odnotowana w wykazach świętopietrza z 1326 r. W
1440 r. kanonik krakowski magister Paweł z Zatora zbudował drugi kościół
(zgodnie z informacjami zawartymi w karcie ewidencyjnej zabytku, z
tamtej epoki zachowała się wieża, przebudowana w 1824 r.).
Kościół w obecnej formie był wznoszony w kilku etapach. I tak,
prezbiterium z 1646 r. zostało powiększone ok. 1850 r. Nawa jest z 1660
r. Przedsionek północny (pierwotnie zakrystia), został wybudowany w poł.
XVII w., a skarbiec południowy z 1847 r. – powiększony i zmieniony na
zakrystię w 1901 roku. Najważniejsze przebudowy i remonty miały miejsce
w: 1824, 1847 i 1955 r.
Kościół jest orientowany, murowany z kamienia. Jego nawa jest szersza i
wyższa od prezbiterium, dwuprzęsłowa. Barokowa architektura posiada
także we fragmentach starsze elementy (gotyk, renesans).
Późnobarokowy ołtarz św. Marii Magdaleny zawiera oryginalne malowidło z
połowy XVII w., w technice typowej dla czasu powstania (olej na płótnie)
o wymiarach 250×150 centymetrów. Płótno, w złoconej ramie, przedstawia
uduchowioną postać świętej. Na belkowaniach nad ołtarzem znajduje się
okazała, promienista gloria z rzeźbą gołębicy, stanowiąca dekorację
całego ołtarza.
Tuż pod ołtarzem głównym znajduje się oryginalna kaplica Grobu Chrystusa
z poł. XVII w., służąca obecnie jako kaplica Miłosierdzia Bożego oraz
jako miejsce przygotowania grobu Pana Jezusa w Wielkim Tygodniu.
Dwa ołtarze boczne późnobarokowe. We wnętrzu ponadto: krzyż barokowy nad
tęczą, obraz św. Anny, rzeźby i ornamenty neorokokowe – głównie
autorstwa Stanisława Angielskiego ze Skalbmierza (zm. 1937 r.), także
chór muzyczny i organy. Ponadto płyta kamienna z herbem Dębno kard.
Józefa Oleśnickiego (poł. XV w.), wmurowana w ścianę dawnego skarbca.
Kamienne, marmurowe posadzki (częściowo z piaskowca).
Warto zauważyć okazałą bramę wejściową, wkomponowaną w ogrodzenie
kościoła – kamienna neobarokowa brama ma formę arkadowej, trójosiowej
struktury z ażurowym zwieńczeniem w osi głównej oraz rzeźbami i
wazonami.
Położenie: Dzierążnia, gm. Działoszyce, pow. pińczowski, woj.
świętokrzyskie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz