wtorek, 7 lipca 2015

Figury Matki Boskiej oraz św. Jana Nepomucena w Rosiejowie

Dawniej wieś nazywano Rosiejowice, od staropolskiej nazwy osobowej Rosiej. Prowadzone tu od lat 20. XX w. badania archeologiczne potwierdziły osadnictwo z epoki neolitu sięgające 4000 p.n.e. Znaleziono tu szereg siekier krzemiennych, toporów kamiennych ceramikę oraz grobowce. Pozostawiła je ludność pucharów lejkowatych oraz kultury ceramiki sznurowej 3000 p.n.e. 

W pobliżu wsi kurhany z epoki brązu usypane przez ludność kultury trzcinieckiej – ok. 1500 p.n.e. Wieś zapisana w źródłach w 1376 w formie Roszeyow. Według Jana Długosza dziesięciny z tej wsi stanowiły uposażenie prebendy i kanonii zwanej rosiejowską przy katedrze krakowskiej. W 1581 własność kasztelanii krakowskiej – 13 1/2 łana kmiecego, 3 zagrodników bez roli, 5 komorników bez bydła, 1 rzemieślnik. W latach 1787-1792 właścicielem był szambelan królewski Antoni Bzowski. Był tu wówczas dwór, browar, młyn, karczma. 

We wsi mieszkało wówczas 5 żydów, którzy należeli do kahału w Działoszycach. W 1827 było tam 27 domów i 185 mieszkańców, w 1999 – 95 domów i 363 mieszkańców.
W 1918 we wsi należącej wówczas do tzw. Republiki Pińczowskiej doszło do strajku rolnego. Strajkujący uwiezieni przez ekspedycje karną w zabudowaniach folwarcznych, zostali uwolnieni w czasie odsieczy zorganizowanej przez Jana Lisowskiego.


Położenie: Rosiejów, gm. Skalbmierz, pow. kazimierski, woj. świętokrzyskie

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz